| ![]() Op 30 mei voelde ik me niet zo fit. Ik weet niet waarom, maar ik had sterk het gevoel dat de bevalling niet lang meer op zich zou laten wachten. Ik hoop dat ons kleintje nog een paar weken binnen blijft, omdat dat natuurlijk de beste plek is om verder te groeien, maar ik ben wel heel nieuwsgierig naar ons kleintje! Hoe en wanneer de bevalling zal zijn, hoe bas het vindt om grote broer te zijn, hoe ons kleintje eruit ziet; zo spannend allemaal! Ik heb boven alles gepoetst, de bedden verschoond, het ledikantje opgemaakt; voordat dat klaar was had ik geen rust. Hopelijk begint de bevalling niet voor 0.00 uur, want dan ben ik 37 weken zwanger en kan de bevalling thuis plaatsvinden (mits er natuurlijk geen complicaties zijn), als ik voor die tijd de verloskundige moet bellen, dan moeten we officieel nog in het ziekenhuis bevallen omdat we de 37 weken niet hebben volgemaakt.
Op 31 mei zijn we weer bij de verloskundige op controle geweest bij Esmee en Emilie. Alles was goed. Mijn bloeddruk is goed, ons kleintje ligt nog steeds met zijn hoofdje naar beneden, maar is nog niet ingedaald en vanaf vandaag mag hij thuis geboren worden (als er verder natuurlijk geen complicaties optreden). Het gevoel van gisteren was duidelijk loos alarm ;-). | |
